பொருளாதார வளர்ச்சி, மேம்பாடு மற்றும் தேசிய வருமானம் (Economic Growth, Development, and National Income)

note

இந்த பிரிவில் உள்ள சில உள்ளடக்கங்கள் முந்தைய அத்தியாயத்தின் தொடர்ச்சியாக இருக்கலாம்.

பங்கு விலக்கல் (Disinvestment)

புதிதாக 74% முதல் 100% வரை பங்கு விலக்கல் நிர்ணயிக்கப்பட்டுள்ளது. பங்கு விலக்கலின் மூலம் திரட்டப்படும் நிதியானது விருப்ப ஓய்வு பெற்றவர்களுக்கு (VRS) தொகை வழங்குதல், தொழிலாளர் பணி நீக்கத்திற்கு பயன்படுத்துதல், தொழிற்சாலைகளில் வேலைக்கு அமர்த்தப்பட்டோர் போன்றவர்களுக்கும் பயன்படுத்தப்படும். 1991-92 ஆம் ஆண்டு 30 பில்லியனுக்கும் மேலும், 1992-93 ஆம் ஆண்டு 35 பில்லியன் இலக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்டு 18.6 பில்லியனும், 2002-03 ஆம் ஆண்டு வரை 300 பில்லியன் வரை பங்கு விலக்களின் மூலம் பெறப்பட்டது.

பொருளாதார வளர்ச்சி மற்றும் மேம்பாடு (Economic Growth and Development)

பொருளாதார முன்னேற்றம் (Economic Progress)

தேசத்தின் உண்மை நிலையிலான பொருளாதார உற்பத்தியில் ஆதாரங்களின் உயர்வின் காரணமாகவும், கல்வி மூலமாகவும், மற்றும் ஆதாரங்களின் அளவு மற்றும் நுட்ப உயர்வு காரணமாகவும் உயர்வைக் காண்பதே பொருளாதார முன்னேற்றமாகும். வேறு விதத்தில், பொருளாதாரத்தின் ஒவ்வொரு உற்பத்தி செய்யப்படும் பொருட்கள் மற்றும் சேவைகளின் மதிப்பு கூடுவதாகும். பொருளாதார முன்னேற்றத்தை ஒரு நாட்டின் வளரும் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியிலிருந்தும் (GDP) அறியலாம்.

பொருளாதார வளர்ச்சி (Economic Development)

1950 வரை பொருளியலாளர்கள் பொருளாதார முன்னேற்றத்திற்கும் வளர்ச்சிக்கும் இடையிலான வேறுபாட்டைக் காட்டத் தவறி விட்டனர். இருப்பினும், 1960களில் பொருளியலாளர்கள், பொருளாதார முன்னேற்றம் இருந்தும் மக்களின் வாழ்க்கைத்தரம் அதற்கிணையாக உயரவில்லை என்பதைக் கண்டனர். எனவே, வளர்ச்சிக்கு புதிய இலக்கணம் தேவைப்பட்டது. வளர்ச்சி என்பது வாழ்க்கைத் தரத்தின் உயர்வேயாகும், அது கீழ்கண்ட காரணிகளைச் சார்ந்தது:

1. சத்துணவின் நிலை.
2. விரிவாக்கப்பட்ட மற்றும் மக்களைச் சென்றடையும் ஆரோக்கிய வசதிகள் (மருத்துவமனைகள், மருந்துகள், பாதுகாக்கப்பட்ட குடிநீர், தடுப்பு முறைகள், துப்புரவு).
3. மக்கள் மத்தியில் கல்வியின் நிலை.
4. பிற வாழ்க்கைத்தர காரணிகள்.

அதிகமான பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு அதிகமான பொருளாதார முன்னேற்றம் தேவை. ஆனால், அதிகமான பொருளாதார முன்னேற்றம் தானாகவே பொருளாதார வளர்ச்சியைக் கொண்டு வந்து விடும் என்று பொருளாகாது. பொருளாதார வளர்ச்சி என்பது அளவிலும் தரத்திலும் பொருளாதார முன்னேற்றம் பெறுவது ஆகும்.

பொருளாதார வளர்ச்சியும் அமைப்பு முறை மாற்றமும் (Economic Growth and Structural Changes)

கணிதவழிப் பொருளியலாளர்கள் வளர்ச்சிக்கு வழிவகுக்கும் அமைப்பு முறை மாற்றங்களை அளவிட முயல்கின்றனர். கீழ்வருவனவற்றை முக்கிய மாற்றங்களாகக் கொள்ளலாம்:

• மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி மாற்றங்களின் உறுப்புகள்: விழுக்காட்டுப் பங்கின் வருமானம் கூடுகையில் சேமிப்பு விகிதமும், அரசு வருவாயும் கூடுகிறது. உணவு நுகர்ச்சி குறைந்து, உணவில்லாத பொருட்கள் நுகர்ச்சி கூடுகிறது. பணி மற்றும் தொழிற்சாலை பிரிவுகளின் முன்னேற்றம் ஏற்பட, வேளாண் பிரிவில் ஒப்பீட்டு முன்னேற்றம் குறைகிறது.

• வேலைவாய்ப்பு மாற்றங்கள்: உற்பத்தி குறையும் வேகத்தில் முதன்மை துறையில் உழைப்பும் உழைப்பாளரும் குறைவதில்லை. இது பின்தங்கிய நிலையை காட்டுகிறது.

• ஏற்றுமதி ஒன்றிணைத்தலில் மாற்றம்: வளர்ச்சி ஏற்படுகையில், பெரும் பகுதியான வருமானத்திற்கு ஏற்றுமதி பொறுப்பாவதுடன், ஏற்றுமதியின் கலவையில் மாற்றம் நிகழும். முக்கியப் பொருள் உற்பத்தியினைப் போலவே தொழில் உற்பத்தியும் கூடும்.

• மக்கட்தொகை விகித உயர்வு: வருமானம் கூடும் போது, பிறப்பு மற்றும் இறப்பு விகிதம் குறைவதால், மக்கட்தொகை பெருக்க விகிதம் படிப்படியாகக் குறையும்.

• வருமான பகிர்வு: ஆரம்பத்தில் வருமானம் சமமற்ற முறையில் பகிரப்பட்டாலும், நாளடைவில் சமநிலையை நோக்கி நகர வாய்ப்புள்ளது. இது திரு. சைமன் கஸ்நட்ஸ் எடுத்துரைத்த பின்னோக்கு 'U' வடிவ ஆதாரக் கருத்தாகும்.

தேசிய வருமானம் (National Income)

உலக நாடுகள் செல்வந்த, ஏழை, மற்றும் நடுத்தர நாடுகள் எனப் பிரிக்கப்படுவது நாட்டு வருமானத்தின் அடிப்படையில்தான். நாட்டு வருமானம் என்பது ஒரு ஆண்டில் ஒரு நாட்டில் உற்பத்தி செய்யப்பட்ட பண்டங்கள் மற்றும் பணிகளின் மொத்த மதிப்பாகும். இது உற்பத்தியிலிருந்து கிடைக்கும் மொத்த வருமானம் அல்லது உற்பத்திக்காகச் செய்யப்படும் மொத்தச் செலவைக் குறிக்கும். இதனை அளவிட மொத்த நாட்டு உற்பத்தி (GNP), மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி (GDP), நிகர நாட்டு உற்பத்தி (NNP) போன்ற அளவீடுகள் பயன்படுகின்றன.

இந்திய தேசிய வருமானத்தின் வரலாறு (History of Indian National Income)

சுதந்திரத்திற்கு முன்பு (Pre-Independence Era)

1868-ல் தாதாபாய் நெளரோஜி தனது "வறுமை மற்றும் பிரிட்டிஷ் தன்மையல்லாத ஆட்சி" (Poverty and Un-British Rule in India) என்னும் நூலில் இந்தியாவின் தலா வருமானம் ரூ.20 என்று கணக்கிட்டார். அவரைத் தொடர்ந்து சில பொருளாதார அறிஞர்கள் தலா வருமானத்தைக் கணக்கிட்டனர்:

• பின்ட்லே சிராசு (1911): ரூ.49.00
• வாடியா மற்றும் ஜோஷி (1913-14): ரூ.44.30
• வி.கே.ஆர்.வி.ராவ் (1925-29): ரூ.76.00

சுதந்திரத்திற்கு பின்பு (Post-Independence Era)

1949-ல் பேராசிரியர் பி.சி. மஹலனோபிஸ் தலைமையில் தேசிய வருமானக் குழு அமைக்கப்பட்டது. இக்குழு 1951-ல் முதல் அறிக்கையையும், 1954-ல் இறுதி அறிக்கையையும் தாக்கல் செய்தது. 1950-51ல் இந்தியர்களின் தலா வருமானம் ரூ.246.90 என்று இக்குழு கணக்கிட்டது.

அதன் பிறகு, மத்திய புள்ளியியல் அமைப்பு (Central Statistical Organisation - CSO) அமைக்கப்பட்டு, 1948-49 ஆண்டிற்கான முதல் தேசிய வருமான கணக்கீட்டை மேற்கொண்டது.

அடிப்படை கருத்துக்கள் (Basic Concepts)

• மொத்த நாட்டு உற்பத்தி (Gross National Product - GNP): ஒரு வருடத்தில் ஒரு நாட்டின் மக்களால் உற்பத்தி செய்யப்பட்ட பண்டங்கள் மற்றும் பணிகளின் மொத்த மதிப்பாகும். இது வெளிநாடுகளில் இருந்து ஈட்டிய வருமானத்தையும் உள்ளடக்கியது.
• மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி (Gross Domestic Product - GDP): ஒரு வருடத்தில் ஒரு நாட்டின் புவியியல் எல்லைக்குள் உள்ள உற்பத்தி காரணிகளால் உற்பத்தி செய்யப்பட்ட பண்டங்கள் மற்றும் பணிகளின் மதிப்பாகும்.
• நிகர நாட்டு உற்பத்தி (Net National Product - NNP): மொத்த நாட்டு உற்பத்தியிலிருந்து மூலதனத் தேய்மானத்தைக் கழிப்பதன் மூலம் நிகர நாட்டு உற்பத்தி கிடைக்கும்.
  • நிகர நாட்டு உற்பத்தி (NNP) = மொத்த நாட்டு உற்பத்தி (GNP) - தேய்மானம்
• தலா வருமானம் (Per Capita Income): மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியை நாட்டின் மொத்த மக்கள் தொகையால் வகுக்கக் கிடைப்பதாகும்.
  • தலா வருமானம் = மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி / நாட்டின் மொத்த மக்கள்தொகை
• அன்றாட மற்றும் நிலையான விலையில் நாட்டு வருமானம்:
  • அன்றாட விலை (Current Prices/Nominal GDP): பண்டங்களின் மதிப்பை அன்றைய அங்காடி விலையில் கணக்கிடுவது.
  • நிலையான விலை (Constant Prices/Real GDP): பண்டங்களின் மதிப்பை ஒரு அடிப்படை ஆண்டில் (Base Year) நிலவிய விலையைக் கொண்டு கணக்கிடுவது.
• மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி பணவாட்டி (GDP Deflator): இது பெயரளவு GDP-க்கும் உண்மையான GDP-க்கும் உள்ள விகிதமாகும், இது விலை மாற்றத்தின் அளவைக் காட்டுகிறது.
  • GDP Deflator = (பெயரளவு GDP / உண்மையான GDP) x 100

வருமான ஓட்டம் (Circular Flow of Income)

வருமான ஓட்டம் என்பது, வருமானம் மக்களிடமிருந்து (நுகர்வோர்) உற்பத்தியாளர்களுக்கும், உற்பத்தியாளர்களிடமிருந்து மக்களுக்கும் தொடர்ந்து சுழற்சியில் செல்வதைக் குறிக்கிறது. மக்கள் உற்பத்தி காரணிகளை (நிலம், உழைப்பு, மூலதனம்) அளித்து வருமானம் பெறுகின்றனர், அந்த வருமானத்தை பண்டங்கள் மற்றும் சேவைகளை வாங்க செலவு செய்கின்றனர்.

நாட்டு வருமான கணக்கீட்டு முறைகள் (Methods of Measuring National Income)

1. உற்பத்தி முறை (Product Method)
2. வருமான முறை (Income Method)
3. செலவின முறை (Expenditure Method)

இந்தியாவில் நாட்டு வருமான புள்ளி விவரங்கள் (National Income Statistics in India)

மத்திய புள்ளியியல் அமைப்பு (CSO), நாட்டு வருமானக் கணக்கீட்டின் தரத்தை உயர்த்த பல முயற்சிகளை மேற்கொண்டுள்ளது. இதன் ஒரு பகுதியாக, கணக்கீட்டிற்கான அடிப்படை ஆண்டு (Base Year) பலமுறை மாற்றியமைக்கப்பட்டது.

• 1960-61
• 1970-71
• 1980-81
• 1993-94
• 1999-2000
• 2004-05
• 2011-12 (இது 2015 முதல் நடைமுறையில் உள்ளது)

முக்கிய ஊரக வளர்ச்சி திட்டங்கள் (Key Rural Development Schemes)

1. சமூக வளர்ச்சி திட்டம் (1952): மக்கள் பங்களிப்புடன், ஊரகப் பகுதிகளில் அனைத்து விதமான வளர்ச்சிகளையும் ஊக்குவித்தல்.
2. ஊரக வளர்ச்சிக்கான தேசிய நிதி (1984): ஊரக வளர்ச்சித் திட்டங்களுக்கு நிதி உதவி வழங்கல்.
3. CAPART (1986): ஊரகப் பகுதிகளின் வளங்களை அதிகரிக்க உதவுதல்.
4. பிரதம மந்திரி கிராம சதக் யோஜனா (2000): குறைந்தது 500 பேர் மக்கள்தொகை கொண்ட கிராமங்களில் அனைத்துப் பருவ காலத்திற்கும் ஏற்ற சாலைகள் அமைத்தல்.
5. 20 அம்ச திட்டம் (1975): வறுமை ஒழிப்பு மற்றும் வாழ்க்கைத்தரத்தை உயர்த்துதல்.
6. வறட்சி பாதிக்கப்பட்ட பகுதிகளுக்கான திட்டம் (1973-74): வறட்சியின் தாக்கத்தைக் குறைத்தல், பயிர் பாதுகாப்பு, மற்றும் நிலத்தின் உற்பத்தித்திறனை அதிகரித்தல்.
7. அன்னபூர்ணா திட்டம் (2000): அனைவருக்கும் உணவுப் பாதுகாப்பை உறுதி செய்தல், வயோதிகர்களுக்கு இலவச உணவு தானியங்கள் வழங்குதல்.
8. நிர்மல் கிராம புரஸ்கார் (2003): சுகாதார வசதிகளை சிறப்பாக செயல்படுத்தும் பஞ்சாயத்துகளுக்கு விருது மற்றும் ஊக்கத்தொகை வழங்குதல்.
9. வால்மீகி அம்பேத்கர் ஆவாஸ் யோஜனா: சேரிகளில் வாழும் மக்களுக்கு வீடுகட்டித் தருதல்.
10. ராஜீவ் ஆவாஸ் யோஜனா (2010): சேரிகள் இல்லா இந்தியாவை உருவாக்குதல்.
11. தேசிய ஊரக குடிநீர் திட்டம் (2009): அனைவருக்கும் பாதுகாப்பான குடிநீர் வழங்குவதை நோக்கமாகக் கொண்டது.
12. இந்திரா ஆவாஸ் யோஜனா (1985): ஊரகப் பகுதிகளில் வறுமைக் கோட்டிற்கு கீழ் உள்ளவர்களுக்கு வீடு கட்டித் தரும் திட்டம் (மத்திய-மாநில நிதிப் பகிர்வு 75:25).
13. ராஜீவ் காந்தி கிராமின் வித்யுதிகரன் யோஜனா (2005): அனைத்து கிராமங்கள் மற்றும் குடியிருப்புகளுக்கும் மின்சார இணைப்பு வழங்குதல்.
14. பாரத் நிர்மான் யோஜனா (2005): ஊரக கட்டமைப்பு வசதிகளை (சாலை, மின்சாரம், குடிநீர், தொலைத்தொடர்பு, நீர்ப்பாசனம், வீட்டு வசதி) மேம்படுத்தும் திட்டம்.