இந்திய பொருளாதாரம் மற்றும் திட்டமிடல்

இந்திய பொருளாதாரம்

பொருளாதாரம் என்ற சொல் ஓய்கோஸ் (OIKOS) என்ற கிரேக்க சொல்லில் இருந்து பெறப்பட்டது. இதன் பொருள் - வீட்டு நிர்வாகம் (House Management). பொருளியல் சமூக அறிவியலின் ஒரு கிளைத்துறை, மனிதனின் விருப்பங்களையும் அது நிறைவு செய்யப்படுதலையும் குறிப்பது. பொருளியலின் தந்தை ஆடம்ஸ்மித் (பிரான்ஸ்) ஆவார். இவர் 1776-ல் 'நாடுகளின் செல்வம்' (Wealth of Nations) என்ற நூலை வெளியிட்டார். இந்நூல் பொருளியல் துறையின் முதல்நூல் ஆகும். இந்நூலில் 'அரசியல் கட்டுப்பாடற்ற வணிகக்கொள்கை' (Laissez Faire Policy) பற்றி கூறுகிறார்.

இந்திய பொருளாதாரத்தின் தன்மைகள்

இந்தியா ஒரு 'வளர்ச்சி குறைந்த', 'வளர்ச்சி அடையாத', 'பின் தங்கிய', மற்றும் ஒரு 'வளர்ந்து வரும்' பொருளாதாரம் கொண்ட நாடு. அதாவது இந்தியா ஒரு குறைவான தலா வருமானம் ஈட்டும் நாடு. எந்த நாட்டில் தலா வருமானம் குறைவாக இருக்கிறதோ அந்த நாடு வளர்ச்சி குன்றிய நாடாகும்.

வளர்ச்சி குன்றிய நாடுகளின் தன்மைகள்

தலா வருமானத்தின் அடிப்படையில் ஒரு நாடு வளர்ந்த நாடு என்றும் வளரும் நாடு என்றும் வகைப்படுத்தப்படுகின்றது. அதிக தலா வருமானம் கொண்ட ஐக்கிய நாடுகள், கனடா, மேற்கு ஐரோப்பா மற்றும் ஆஸ்திரேலியா போன்ற நாடுகள் பணக்கார நாடுகளாகும். குறைந்த தலா வருமானம் கொண்ட ஆசியா, ஆப்பிரிக்கா, தென் கிழக்கு ஐரோப்பா மற்றும் இலத்தீன் அமெரிக்கா போன்ற நாடுகள் ஏழை நாடுகள்.

மேயர் (Meier) மற்றும் பால்டுவின் (Baldwin) அவர்களின் கருத்துப்படி வளர்ச்சி குன்றிய நாடுகளில் கீழ்காணும் 6 வகையான அடிப்படை பண்புகள் காணப்படுகின்றன:

1. முதன்மைத் துறை உற்பத்தி (Primary Production): வளர்ச்சி குறைந்த நாடுகளில், கச்சாப் பொருள்களும், உணவுப் பொருள்களும் உற்பத்தி செய்கின்றனர். பெரும்பாலான மக்கள் வேளாண்மையை முக்கியக் தொழிலாகக் கொண்டுள்ளனர். விவசாய உற்பத்தி திறன் குறைவாக உள்ளதால் கிராமப்புற வருமானமும் குறைவாக உள்ளது.
2. மக்கள்தொகை அழுத்தம் / அடர்த்தி (Population Pressures / Density): ஏழை நாடுகளில் மக்கள் தொகை அழுத்தம் அதிகமாக உள்ளது, ஆனால் வேலைவாய்ப்புகள் குறைவாகவே உள்ளன. இதனால் தேவைக்கு அதிகமான மக்கள் வேலைகளில் அமர்த்தப்பட்டு இறுதி நிலை உற்பத்தி திறன் பூஜ்ஜியமாக அமைகிறது.
3. இயற்கை வளங்களை சரியாகப் பயன்படுத்தாமை (Underemployment of Natural Resources): ஏழை நாடுகளில் போதிய விழிப்புணர்ச்சி இல்லாமையால் இயற்கை வளங்கள் சரியாகப் பயன்படுத்தபடாமலோ, தவறாகவோ அல்லது குறைவாகவோ பயன்படுத்தப்படுகிறது.
4. பொருளாதாரத்தில் பின்தங்கிய மக்கள்தொகை (Economic Backwardness): ஏழை நாடுகளில் வாழும் மக்களின் பின் தங்கிய பொருளாதார நிலையானது உழைப்பு குறைந்த நிலை, உற்பத்தி காரணிகளின் இடம்பெயராமை, தொழில் முனைவோர் அற்ற நிலை, மற்றும் பொருளாதார அறியாமை போன்றவற்றில் பிரதிபலிக்கும்.
5. மூலதன திரட்சிக் குறைவு (Capital Deficiency): ஏழை நாடுகளின் உற்பத்தி திறன் குறைவாக உள்ளது. குறைந்த உற்பத்தி குறைந்த வருமானத்திற்கும், குறைந்த வருமானம் குறைந்த சேமிப்பிற்கும், குறைந்த சேமிப்பு குறைந்த மூலதன ஆக்கத்திற்கும் வழிவகுக்கிறது. இந்நிகழ்வு மூலம் வறுமை சுழல் (Vicious Circle of Poverty) ஏற்படுகிறது.
6. அயல்நாட்டு வாணிபம் சார்ந்த நிலை (Foreign Trade Orientation): சில ஏழை நாடுகள் அயல்நாட்டு வாணிபத்தை பெருமளவு சார்ந்துள்ளன. இதனால் இறக்குமதி செய்யும் நாடுகளில் பொருளாதார நிலை பாதிக்கப்பட்டால், ஏற்றுமதி செய்யும் ஏழை நாட்டின் பொருளாதாரம் பெரிதும் பாதிக்கப்படும்.

இந்தியா ஒரு வளர்ச்சி குறைந்த நாடு

வளர்ச்சி குறைந்த நாடுகளில் காணப்படும் அனைத்து பண்புகளும் இந்தியாவில் காணப்படுகின்றன. அவையாவன: குறைந்த தலா வருமானம், வருமான பகிர்வில் ஏற்றத் தாழ்வு, அதிக மக்கள் தொகை, வேளாண்மைத் துறையில் மக்கள் தொகை அழுத்தம், சீரற்ற பொருளாதார வளர்ச்சி, மூலதன திரட்சிக் குறைவு, குறைபாடுகளைக் கொண்ட சந்தை முறை, குறைந்த போக்குவரத்து மற்றும் தகவல் தொடர்பு வசதிகள், பழமையான சமூக வழக்கங்கள், குறைவான தொழில்துறை மயமாதல் முதலியன.

ரோஸ்டோவின் ஐந்து கட்ட நிலைகள்

W.W. ரோஸ்டோவ் என்பவர் அமெரிக்காவைச் சேர்ந்த ஒரு பொருளியல் மற்றும் வரலாற்று அறிஞர் ஆவார். ஒவ்வொரு நாடும் பொருளாதார முன்னேற்றம் குறைந்த நிலையில் இருந்து பொருளாதார வளர்ச்சி நிலைக்கு முன்னேற 5 வகையான கட்டங்களை அவர் விளக்கினார்.

1. பழமையான சமுதாய அமைப்பு முறை (Traditional Society): பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு தேவையான காரணிகள் காணப்படாமல் இருக்கும்.
2. மாறும் நிலையில் உள்ள சமுதாயம் (Preconditions for Take-off): பொருளாதார மேலெழு நிலை உருவாக்கப்படும். பாரம்பரிய பழக்க வழக்கங்களின் சக்திகள் குறைந்து செல்லும்.
3. பொருளாதார மேலெழு நிலை (Take-off): ஒரு சமுதாயம் வேளாண்மையை விட்டுவிட்டு தொழிற்சாலைகளில் வேலை வாய்ப்பினை மாற்றிக் கொள்வதாகும்.
4. பொருளாதார முதிர்ச்சிக்கான செயலூக்கம் (Drive to Maturity): பொருளாதாரம் தன்னிறைவு அடைந்து முழு வளர்ச்சி நிலையை எட்டுகிறது.
5. பொதுமக்களின் பேரளவு நுகர்ச்சிக் காலம் (Age of High Mass Consumption): பொதுமக்கள் அனைத்து வகையான பொருள்களையும், ஆடம்பர பண்டங்களையும் பேரளவில் நுகரத் தொடங்குவர்.

பொருளாதாரத் திட்டமிடல்

பொருளாதாரத் திட்டமிடல் என்பது இன்றைய வளரும் நாடுகளுக்கு இன்றியமையாததாகும். வளர்ந்த நாடுகள் பொருளாதார நிலைப்பாட்டிற்காகவும், வளரும் நாடுகள் பொருளாதார வளர்ச்சி மற்றும் முன்னேற்றத்திற்காகவும் திட்டமிடுகின்றன.

திட்டமிடுதலின் வரலாறு

சோவியத் ரஷ்யாவில் 1928 ஆம் ஆண்டு தனது முதலாவது ஐந்தாண்டு திட்டத்தினை செயல்படுத்தி அதில் வெற்றியும் கண்டது. ஜோசப் ஸ்டாலின், ரஷ்யாவை ஒரு சக்தி வாய்ந்த தொழிற்துறையாக மாற்ற ஐந்தாண்டு திட்டத்தை நோக்கமாக கொண்டு அறிமுகப்படுத்தினார். இது பொருளாதார கொள்கையிலிருந்து கட்டளை பொருளாதாரத்திற்கு மாற்றியது.

திட்டமிடலின் வகைகள்

1. மையத் திட்டம் (Centralised Planning): இது ரஷ்யா போன்ற சமத்துவத் திட்டமிடல் கொண்ட நாடுகளில் காணப்படும். இது 'ஆணைத் திட்டம்' அல்லது 'கட்டளைத் திட்டம்' எனப்படும். அரசு அடிப்படைத் தீர்மானங்களை எடுக்கும்.
2. தூண்டும் திட்டம் (Planning by Inducement): இது இந்தியா போன்ற கலப்புப் பொருளாதாரம் கொண்ட குடியரசு நாடுகளில் காணப்படுகிறது. அரசு தனியார் துறைகளுக்கு வரிச் சலுகைகள் மற்றும் ஊக்கங்களை அளித்து தனது நோக்கங்களை நிறைவேற்றுகிறது.
3. சுட்டிக்காட்டும் திட்டம் (Indicative Planning): அரசு தொழில் முனைவோருடன் முன்னதாகவே கலந்தாலோசித்து முடிவெடுக்கும். 1991 ஆம் ஆண்டிற்கு பிறகு இந்தியாவின் திட்டமிடலும் ஒரு வகையில் சுட்டிக் காட்டும் திட்டமாகவே மாறியது.
4. சுழல் திட்டம் (Rolling Plan): ஒவ்வொரு வருடமும் திட்டத்தின் நடைமுறை மதிப்பீடு செய்யப்பட்டு, அதன் அடிப்படையில் அடுத்த வருட திட்டம் செயல்படுத்தப்படும். இந்த மாதிரி 1978-80களில் ஜனதா அரசால் கொண்டுவரப்பட்டது.

note

பொருளாதார திட்டமிடலை மூன்று வகைகளாக பிரிக்கலாம்:

• குறுகிய காலத் திட்டம்: ஓராண்டு திட்டங்கள் (1 ஆண்டு)
• நடுப்பருவத் திட்டம்: ஐந்தாண்டு திட்டங்கள் (5 ஆண்டுகள்)
• தொலைநோக்குத் திட்டம்: 20 முதல் 25 ஆண்டுகள்

இந்தியாவில் திட்டமிடலின் வரலாறு

• 1934: மைசூரின் திவான் விஸ்வேஸ்வரய்யாவின் 'திட்டமிட்டப் பொருளாதாரம்' (The Planned Economy) நூல் வெளியிடப்பட்டது.
• 1938: இந்திய தேசிய காங்கிரஸால் நேருவின் தலைமையில் 'தேசியத் திட்ட ஆணையம்' அமைக்கப்பட்டது.
• 1944: 'பாம்பே திட்டம்' (பொருளாதார முன்னேற்றத்திற்கான திட்டம்) வெளியிடப்பட்டது.
• 1945: M.N. ராயின் 'மக்கள் திட்டம்' வெளியானது. இது விவசாயம் மற்றும் தொழில்துறைக்கு முக்கியத்துவம் அளித்தது.
• 1946: S.N. அகர்வால் நாராயணன் அவர்களால் "காந்தியத் திட்டம்" வெளியிடப்பட்டது. இது கிராமப்புறத் தொழில் மற்றும் குடிசைத் தொழிலுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்தது.
• 1950: 'சர்வோதயத் திட்டம்' J.P. நாராயணன் அவர்களால் வெளியிடப்பட்டது.

இந்திய திட்டமிடுதலின் தோற்றம் மற்றும் நோக்கங்கள்

1950 ஆம் ஆண்டு தேசியத் திட்டக்குழு (Planning Commission) ஜவஹர்லால் நேருவால் நிறுவப்பட்டது. இதன் முக்கிய பணி, 'நாட்டு வளங்களை சீரிய, பயனுள்ள மற்றும் சமமாக பயன்படுத்த திட்டங்களை தீட்டுதல்' ஆகும். இது மத்திய அமைச்சரவை தீர்மானத்தின் மூலம் தொடங்கப்பட்ட அரசியல் சட்டம் சாரா அமைப்பாகும். பிரதமர் திட்டக்குழுவின் தலைவராக இருப்பார்.

தேசிய வளர்ச்சி கவுன்சில் (National Development Council - NDC): இது 1952 ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்டு 6ம் நாள் ஏற்படுத்தப்பட்டது. திட்டக்குழு உருவாக்கிய திட்ட வரைவை இது அங்கீகரிக்கிறது. பிரதமர் இதன் அலுவல் சாரா தலைவர் ஆவார்.

முக்கிய நோக்கங்கள்:

• நாட்டு வருமானத்தை உயர்த்துதல்.
• முதலீட்டை உயர்த்துதல்.
• வருமான மற்றும் செல்வப் பகிர்வில் உள்ள ஏற்றத்தாழ்வுகளை குறைத்தல்.
• வேலைவாய்ப்புகளை விரிவாக்குதல்.
• வேளாண் உற்பத்தியில் தன்னிறைவு அடைதல்.
• அடிப்படை மற்றும் கனரக தொழில் வளர்ச்சிக்கு முன்னுரிமை அளித்தல்.

நிதி ஆயோக்

தற்போது திட்டக்குழு அகற்றப்பட்டு, அதற்கு பதிலாக நிதி ஆயோக் (NITI Aayog - National Institution for Transforming India) என்ற அமைப்பு 2015-ல் பா.ஜ.க அரசால் அமைக்கப்பட்டது. எனவே, ஐந்தாண்டுத் திட்ட முறை முடிவுக்கு வந்தது.

ஐந்தாண்டு திட்டங்கள் மற்றும் அதன் மதிப்பீடுகள்

இந்தியாவின் பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு ஐந்தாண்டு திட்டங்கள் ஒரு முக்கிய கருவியாக இருந்தன.

திட்டம்	காலம்	மாதிரி / முக்கியத்துவம்	நோக்கம்	குறிப்புகள்
1	1951-1956	ஹார்டு டோமர் மாதிரி	சமூக மேம்பாட்டுத் திட்டம், வேளாண்மை வளர்ச்சி	அகதிகள் வருகை, பணவீக்கம், உணவுப் பற்றாக்குறை போன்ற காரணிகளால் பாதிக்கப்பட்டது. பக்ராநங்கல், ஹிராகுட் போன்ற அணைகள் கட்டப்பட்டன.
2	1956-1961	மகலநோபிஸ் மாதிரி	துரிதமான தொழில் மயமாதல் (குறிப்பாக கனரக தொழில்)	1956-ல் தொழில் கொள்கை வெளியிடப்பட்டது. ரூர்கேலா, பிலாய், துர்காபூர் இரும்பு மற்றும் எஃகு தொழிற்சாலைகள் நிறுவப்பட்டன.
3	1961-1966	ஜான் சாண்டி & சக்கரவர்த்தி	வேளாண் மற்றும் தொழில்களுக்கு சம முக்கியத்துவம்	சீனா ஆக்கிரமிப்பு (1962), இந்தோ-பாகிஸ்தான் போர் (1965), கடும் வறட்சி (1965-66) ஆகியவற்றால் தோல்வியடைந்தது. பொக்காரோ இரும்பு தொழிற்சாலை நிறுவப்பட்டது.
4	1969-1974	ஆலன் மனோ & அசோக் ருத்ரா	நிலையான வளர்ச்சி மற்றும் தற்சார்பு	பங்களாதேஷ் அகதிகள் வருகை (1971), பருவமழை பொய்த்தது போன்றவை முக்கிய பாதிப்புகள். குடும்ப கட்டுப்பாடு திட்டம் அறிமுகம்.
5	1974-1979	D.D. தார்	வறுமை ஒழிப்பு (கரிபி ஹட்டாவோ)	"வறுமையே வெளியேறு" (Garibi Hatao) என்பது தாரக மந்திரம். குறைந்தபட்ச தேவைக்கான தேசியத் திட்டம் கொண்டு வரப்பட்டது.
6	1980-1985	-	வறுமையை ஒழித்தல், பொருளாதார விரிவாக்கம்	வறுமை, வேலையில்லாத் திண்டாட்டம், சமூக ஏற்றத்தாழ்வுகளை களைதல் முக்கிய நோக்கம். இது ஒரு வெற்றிகரமான திட்டம்.
7	1985-1990	-	உணவு தானிய உற்பத்தி, வேலைவாய்ப்பு பெருக்கம்	மின்னணு மற்றும் தகவல் தொழில்நுட்பத்தில் முதலீடுகள் செய்யப்பட்டன. வளர்ச்சி இலக்கை விட அதிகமாக எட்டப்பட்டது.
8	1992-1997	ஜான் மில்லர் மாதிரி	மனிதவள மேம்பாடு (சுட்டிக்காட்டும் திட்டம்)	தனியார்மயமாதல், உலகமயமாதல் கொள்கைகள் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டன. முழு வேலைவாய்ப்பை எட்டுதல், மக்கள் தொகையைக் கட்டுப்படுத்துதல் முக்கிய இலக்குகள்.
9	1997-2002	-	சமூக நீதியுடன் கூடிய சமமான வளர்ச்சி	பொதுத்துறை பங்கு குறைக்கப்பட்டது. விவசாயம் மற்றும் கிராமப்புற மேம்பாட்டுக்கு முன்னுரிமை அளிக்கப்பட்டது.
10	2002-2007	-	வேலைவாய்ப்பை உருவாக்குதல், சமத்துவம் மற்றும் சமூக நீதி	2007க்குள் வறுமையை 15% குறைத்தல், அனைவருக்கும் தொடக்கக் கல்வி (சர்வ சிக்ஷ அபியான் - 2002) வழங்குதல் இலக்கு.
11	2007-2012	-	வேகமான மற்றும் அதிக உள்ளடக்கிய வளர்ச்சி	எழுத்தறிவு விகிதத்தை 85% ஆக்குதல், 700 லட்சம் புதிய வேலைவாய்ப்புகளை உருவாக்குதல் போன்ற இலக்குகள் நிர்ணயிக்கப்பட்டன.
12	2012-2017	-	துரித, நீடித்த, மற்றும் அதிக உள்ளடக்கிய வளர்ச்சி	இதுவே இந்தியாவின் கடைசி ஐந்தாண்டுத் திட்டம். கூடுதல் மின் உற்பத்திக்கு இலக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்டது.

---

ஐந்தாண்டு திட்டங்களின் வளர்ச்சி விகிதங்கள்

(சதவிகிதத்தில்)

திட்டம்	இலக்கு	அடைந்தது
முதல்	2.1%	3.6%
இரண்டு	4.5%	4.3%
மூன்று	5.6%	2.8%
நான்கு	5.7%	3.3%
ஐந்து	4.4%	4.8%
ஆறு	5.2%	5.7%
ஏழு	5.0%	6.0%
எட்டு	5.6%	6.8%
ஒன்பது	6.5%	5.5%
பத்து	8.0%	7.8%
பதினொன்று	9.0%	8.0%
பனிரெண்டு	8.0%	-

note

மேலே உள்ள அட்டவணையில் சில வளர்ச்சி விகிதங்கள் மூல உரையில் இருந்து வேறுபடலாம், பொதுவான பொருளாதார புள்ளிவிவரங்களின் அடிப்படையில் திருத்தப்பட்டுள்ளது.

திட்ட இடையீடுகள்

• திட்ட விடுமுறை (Plan Holiday - 1966-1969): மூன்றாவது திட்டத்தின் தோல்விக்குப் பிறகு, மூன்று ஓராண்டு திட்டங்கள் (1966-67, 67-68, 68-69) செயல்படுத்தப்பட்டன. இக்காலத்தில் பசுமைப் புரட்சி (1967) அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது.
• சுழல் திட்டம் (Rolling Plan - 1978-1980): ஜனதா கட்சி அரசு, ஐந்தாண்டு திட்டத்திற்குப் பதிலாக சுழல் திட்டத்தை அறிமுகப்படுத்தியது. ஆனால் காங்கிரஸ் மீண்டும் ஆட்சிக்கு வந்ததும் இது கைவிடப்பட்டது.
• ஆண்டு திட்டங்கள் (Annual Plans - 1990-1992): நாட்டில் ஏற்பட்ட அரசியல் மற்றும் பொருளாதார உறுதியற்ற தன்மை காரணமாக, 1990-92 காலகட்டத்தில் இரண்டு ஓராண்டு திட்டங்கள் செயல்படுத்தப்பட்டன. இக்காலத்தில்தான் தாராளமயமாக்கல், தனியார்மயமாதல், உலகமயமாதல் (LPG) சீர்திருத்தங்கள் தொடங்கப்பட்டன.

இந்தியா விஷன் - 2020

திட்டக்குழு ஜனவரி 23, 2003 அன்று 'இந்தியா விஷன் 2020' என்ற இந்தியப் பொருளாதாரம் குறித்த முன் மதிப்பீட்டினை வெளியிட்டது. இந்த அறிக்கை திட்டக்குழு உறுப்பினர் சியாம் பிரசாத் குப்தாவால் உருவாக்கப்பட்டது.

முக்கிய அம்சங்கள்:

• 2020-க்குள் ஆண்டுதோறும் 9% வளர்ச்சி வீதத்தை அடைதல்.
• வேலையின்மை, எழுத்தறிவின்மை மற்றும் வறுமையை முழுமையாக நீக்குதல்.
• தனிநபர் வருமானத்தை இருமடங்காக உயர்த்துதல்.
• 6-14 வயதிற்குட்பட்ட குழந்தைகள் அனைவருக்கும் கல்வி வழங்குதல்.