வேலையின்மை மற்றும் வேலைவாய்ப்பு திட்டங்கள் (Unemployment and Employment Schemes)

வேலையின்மை (Unemployment)

தொழிலாளர்கள் வேலை செய்யும் தகுதியும் விருப்பமும் இருந்தும், வேலை கிடைக்காமல் இருப்பது வேலையின்மை ஆகும்.

வேலையின்மை அளவீடுகள் (Measurement of Unemployment)

ஒரு நபர், ஒரு நாளைக்கு 8 மணி நேரங்கள் வீதம் ஒரு வருடத்திற்கு 273 நாட்களுக்கு வேலையில் நியமனம் செய்யப்படுவதையே குறிக்கிறது.

பகவதி கமிட்டி (Bhagavati Committee, 1973)

பகவதி கமிட்டி (1973) பரிந்துரையின்படி வேலையின்மையை 3 வகையாகப் பிரிக்கலாம்.

1. முதன்மை நிலை வேலையின்மை (Principal Status Unemployment): வருடத்தில் பாதி நாட்களுக்கு மேல் அதிகமான நபர்கள் வேலையில்லாத நிலையில் இருப்பதைக் குறிக்கும். இதற்கு வெளிப்படையான வேலையின்மை என்றும் பொருள்.
2. வாராந்திர நிலை வேலையின்மை (Weekly Status Unemployment): வாரத்திற்கு ஒரு மணி நேரம் கூட அதிகமான நபர்களுக்கு வேலை கிடைக்காமையைக் குறிக்கும்.
3. தினசரி வேலையின்மை நிலை (Daily Status Unemployment): வாரத்தில் ஒரு நாள் அல்லது சில நாட்கள் அதிகமான நபர்களுக்கு வேலையில்லாமையைக் குறிக்கும்.

வேலையின்மைக்கான காரணங்கள் (Causes of Unemployment)

• அதிக மக்கள் தொகை வளர்ச்சி
• போதுமான பொருளாதார வளர்ச்சி வீதமின்மை
• வேளாண்மை தவிர பிற துறைகளில் வேலை வாய்ப்பு குறைவு
• பருவ கால வேலைவாய்ப்பு
• கூட்டுக்குடும்ப அமைப்பு
• இந்தியப் பல்கலைக்கழகங்களிலிருந்து பெருகி வரும் மாணவர்கள்
• குறைவான தொழில் வளர்ச்சி

வேலையின்மையின் வகைகள் (Types of Unemployment)

• அமைப்பு வேலையின்மை (Structural Unemployment): நாட்டின் பொருளாதார அமைப்பு முறைகளின் காரணமாக ஏற்படுகிறது. (எ.கா) உற்பத்தி குறைவாக இருப்பதனால், அதிகபட்ச வேலைவாய்ப்பை உருவாக்க இயலவில்லை.
• குறை வேலையுடைமை (Underemployment): தகுதிக்கேற்ற வேலைவாய்ப்பு கிடைக்கப்பெறாத நிலையையே குறை வேலையுடைமை ஆகும். வேலைகள் இருப்பினும், அதை செய்வதற்கு மக்கள் தயார் இல்லாத நிலையில் காணப்படுவர். படித்த வேலையின்மை, இதற்குள் அடங்கும்.
• உராய்வு வேலையின்மை (Frictional Unemployment): சந்தை நிலையில் ஏற்படும் மாற்றங்களால், தேவை மற்றும் அளிப்பு ஆகியவற்றில் ஏற்படும் வேறுபாட்டால் ஏற்படுவது உராய்வு வேலையின்மை.
• பருவகால வேலையின்மை (Seasonal Unemployment): வேளாண்மையில் காணப்படும் வேலையின்மை, பருவ கால வேலையின்மை ஆகும். வருடத்தின் சில பருவங்களுக்கு மட்டுமே வேலை கிடைக்கும் நிலையாகும்.
• சுழற்சி வேலையின்மை (Cyclical Unemployment): தொழிலாளர்கள் உபரியாக கிடைக்கும் காலங்களில் இவ்வகை வேலையின்மை ஏற்படுகிறது.

இந்திய அளவில் கிராம - நகர்ப்புற வேலையின்மை (Rural-Urban Unemployment in India)

வேலையின்மை நிலை	கிராமப் புறம் (%)	நகர்ப் புறம் (%)	மொத்தம் (%)
முதன்மை நிலை	1.6	3.4	2.0
வாராந்திர நிலை	3.3	4.2	3.6
தினமும் நிலை	6.8	5.6	6.6

---

ஐந்தாண்டு திட்டங்களில் வேலை வாய்ப்பு கொள்கை (Employment Policy in Five-Year Plans)

7வது ஐந்தாண்டு திட்டம் (7th Five-Year Plan)

பொதுவான நிலை அடிப்படையில் வேலைவாய்ப்புகளையும் வளர்ச்சி வீதத்தையும் அதிகரித்தல்.

8வது ஐந்தாண்டு திட்டம் (8th Five-Year Plan)

கி.பி. 2000க்குள் ஆண்டுக்கு 3% வேலைவாய்ப்பை உருவாக்குதல். இதன் பொருட்டு பல்வேறு வேலை வாய்ப்பு உருவாக்கும் திட்டங்கள் நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டன.

9வது ஐந்தாண்டு திட்டம் (9th Five-Year Plan)

வேளாண்மை, இந்தியாவின் பெரும் வேலைவாய்ப்பு களஞ்சியமாக விளங்குவதால், வேளாண்மையில் பொது முதலீடுகளை ஈர்த்தல் மற்றும் அதன்மூலம் அதிகப்படியான வேலை வாய்ப்புகளை உருவாக்குதல் இத்திட்டத்தின் நோக்கமாகும்.

10வது ஐந்தாண்டு திட்டம் (10th Five-Year Plan)

ஆண்டிற்கு 10 மில்லியன் வேலை வாய்ப்புகளை ஏற்படுத்துதல், 8% உள்நாட்டு உற்பத்தி வளர்ச்சியை அடைதல், மற்றும் வேலைவாய்ப்பு திட்டங்கள் மூலம் மறைமுக வேலை வாய்ப்பை உருவாக்குதல் போன்றவை.

11வது ஐந்தாண்டு திட்டம் (11th Five-Year Plan)

நகர்ப்புற மற்றும் கிராமப்புற வேலை வாய்ப்புகளை அதிகரித்தல், வளர்ச்சிக் குறைவான பகுதிகளில் துறைகளின் திறனை மேம்படுத்துதல் மற்றும் நகர்ப்புற ஏழைகளுக்கும் வேலை காப்பீட்டை விரிவுபடுத்துதல் இத்திட்டத்தின் நோக்கமாகும்.

---

முக்கிய வேலைவாய்ப்பு திட்டங்கள் (Major Employment Schemes)

சுயவேலைவாய்ப்பு திட்டங்கள் (Self-Employment Schemes)

வேலையில்லா மற்றும் குறைவேலையுடைய கிராம வாழ் மக்களுக்கு வேலைவாய்ப்பை ஏற்படுத்தித் தரும் திட்டங்கள் ஆகும்.

• ஒருங்கிணைந்த கிராம வளர்ச்சி திட்டம் (IRDP - Integrated Rural Development Program, 1980): 1980ம் ஆண்டு தொடங்கப்பட்டது. கிராம மக்களுக்கு உதவி செய்யவும், பொருளாதார வளர்ச்சி நலன்களை, கிராமப்புற பகுதிகள் பெற்றுப் பயனடைவதை நோக்கமாகக் கொண்டது.
• கிராமப்புற இளைஞர்களுக்கான சுய வேலைவாய்ப்பு திட்டம் (TRYSEM - Training Rural Youth for Self-Employment, 1979): கிராமப்புற இளைஞர்களுக்கு சுய வேலைவாய்ப்புக்கான பயிற்சி அளிக்கும் திட்டம்.
• கிராம மகளிர் சுய வேலைவாய்ப்பு திட்டம் (DWCRA - Development of Women & Children in Rural Areas, 1982): பெண்கள் குழுக்கள் அமைத்து அதன் மூலம் வருமானம் ஈட்ட வழிவகுத்தல்.
• மில்லியன் கிணறுகள் திட்டம் (Million Wells Scheme - MWS): பழங்குடியினர், குறு மற்றும் சிறு விவசாயிகளுக்கு இலவசமாக திறந்த வெளிக் கிணறுகளை அமைத்துக் கொடுத்தல்.
• சுவர்ணஜெயந்தி கிராம் ஸ்வரோஸ்கர் யோஜனா (SGSY - Swarnajayanti Gram Swarozgar Yojana, 1999): IRDP, DWCRA, கங்கா கல்யாண் யோஜனா, MWS, SITRA போன்ற திட்டங்கள் இணைக்கப்பட்டு இத்திட்டம் கொண்டு வரப்பட்டது. தற்போது 2009 முதல் இத்திட்டம் ‘தேசிய ஊரக வாழ்வாதார திட்டம் (NRLM)’ அல்லது அஜீவிகா (Aajeevika) என வழங்கப்படுகிறது.

கூலி வேலைவாய்ப்பு திட்டங்கள் (Wage Employment Schemes)

கிராமப்புற அல்லது நகர்ப்புற மக்களுக்கு, கூலி வேலைவாய்ப்பை வழங்குவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.

• தேசிய ஊரக வேலைவாய்ப்பு திட்டம் (NREP - National Rural Employment Programme, 1980): இலாபகரமான வேலைவாய்ப்பை கிராம மக்களுக்கு வழங்குவது.
• ஜவஹர் ரோஜ்கார் யோஜனா (JRY - Jawahar Rozgar Yojana): கிராமங்களில் வேலைவாய்ப்பற்றவர்களுக்கு வேலை வாய்ப்பு வழங்குதல் தொடர்பான திட்டம்.
• நேரு ரோஜ்கார் யோஜனா (NRY - Nehru Rozgar Yojana): நகர்ப்புறங்களில் வேலையற்ற மக்களுக்கு வேலை அளிக்கும் திட்டம்.
• வேலைவாய்ப்பு உறுதித் திட்டம் (EAS - Employment Assurance Scheme, 1993): அக்டோபர் 2, 1993 அன்று தொடங்கப்பட்டது. வேலையில்லா கிராமப்புற மக்களுக்கு வேலையினை உறுதி செய்யும் திட்டமாகத் திகழ்கிறது.
• ஜவஹர் கிராம் சம்ரிதி யோஜனா (JGSY - Jawahar Gram Samridhi Yojana, 1999): கிராமப்புற உள்கட்டமைப்பை உருவாக்கும் வேலைவாய்ப்புத் திட்டம். இதற்கான நிதியை 75:25 என்ற விகிதத்தில் மத்திய மாநில அரசுகள் வழங்குகின்றன.
• சம்பூர்ண கிராமின் ரோஜ்கார் யோஜனா (SGRY - Sampoorna Grameen Rozgar Yojana, 2001): கிராமப் பகுதிகளில் செயல்படுத்தப்படும் கூலி வேலைவாய்ப்புத் திட்டம். உணவுப் பாதுகாப்பை இது உறுதி செய்கிறது. பின்னர் இத்திட்டம் "மகாத்மா காந்தி தேசிய ஊரக வேலைவாய்ப்பு உறுதித் திட்டத்துடன்" சேர்க்கப்பட்டது.
• மகாத்மா காந்தி தேசிய ஊரக வேலைவாய்ப்பு உறுதித் திட்டம் (MNREGA - Mahatma Gandhi National Rural Employment Guarantee Act, 2005): ஆரம்பத்தில் NREGA என அழைக்கப்பட்டு, பின்னர் 2006ல் MNREGA என பெயர் மாற்றப்பட்டது.
  • சிறப்பம்சங்கள்:
    • ஒரு நிதியாண்டில் 100 நாட்கள் வேலைக்கு உத்திரவாதம் அளிப்பது.
    • வேலைக்கு விண்ணப்பித்து 15 நாட்களுக்குள் வேலை கிடைக்கப் பெற வேண்டும்.
    • 15 நாட்களுக்குள் வேலை தரப்படவில்லையெனில் வேலையின்மை ஊதியம் (unemployment allowance) வழங்கப்பட வேண்டும்.
    • இதற்கான பணிகளை ஒதுக்கித் தருவது கிராம சபையின் பணி.

பிற திட்டங்கள் (Other Schemes)

• பிரதம மந்திரி கிராமோதயா யோஜனா (PMGY - Pradhan Mantri Gramodaya Yojana, 2000-2001): நிலையான மனித வளர்ச்சியை கிராம அளவில் எட்டுதல் இதன் நோக்கமாகும். இது 6 முக்கிய துறைகளின் முன்னேற்றத்திற்கு ഊന്നൽ നൽകുന്നു: உடல்நலம், கல்வி, உறைவிடம், குடிநீர், ஊட்டச்சத்து, மின்சார வசதி.
• பொன்விழா ஆண்டு நகர்ப்புற வேலைவாய்ப்பு திட்டம் (SJSRY - Swarna Jayanti Shahari Rozgar Yojana, 1997): இத்திட்டம் 2 முக்கிய அம்சங்களைக் கொண்டுள்ளது:
  1. நகர்ப்புற சுய வேலைவாய்ப்பு திட்டம் (Urban Self Employment Programme - USEP)
  2. நகர்ப்புற கூலி வேலைவாய்ப்பு திட்டம் (Urban Wage Employment Programme - UWEP)
  • நகர்ப்புறங்களில் வாழும் வேலையில்லா ஏழைகளுக்கு, சுய வேலைவாய்ப்பையோ அல்லது கூலி வேலைவாய்ப்பையோ ஏற்படுத்தித் தருகிறது. இதில் 30% பெண்களுக்கு மற்றும் 3% ஊனமுற்றோர்க்கு ஒதுக்கப்பட்டுள்ளது.

---

நிபுணர் குழுக்கள் மற்றும் சட்டங்கள் (Expert Committees and Acts)

முறைசாரா தொழிலாளர்களுக்கான சமூக பாதுகாப்பு சட்டம் - 2008 (Unorganised Workers' Social Security Act, 2008)

கூலித் தொழிலாளர்கள், வீட்டு வேலை செய்பவர்கள் அல்லது சுய வேலைவாய்ப்பு பெறுவோர் ஆகியோர் மொத்த மக்கள் தொகையில் பெரும்பான்மையாக உள்ளனர். இச்சட்டத்தின் கீழ் 2009ல் புதிய நெறிமுறைகள் உருவாக்கப்பட்டன. இதன்படி தேசிய சமூக பாதுகாப்பு ஆணையம் மற்றும் மாநில சமூக பாதுகாப்பு ஆணையம் போன்றவை ஆரம்பிக்கப்பட்டன.

• இச்சட்டத்தின் கீழ் கொண்டு வரப்பட்ட திட்டங்கள்:
  • ஆம் ஆத்மி பீமா யோஜனா (Aam Aadmi Bima Yojana)
  • தேசிய முதியோர் ஓய்வூதிய திட்டம்
  • உடல் நல காப்பீட்டு திட்டம்
• ஆம் ஆத்மி பீமா யோஜனா (AABY): கிராமப்புற நிலமற்ற, வீடுகளற்ற மக்களுக்கு உயிர் மற்றும் ஊனத்திற்கான காப்பீடு வழங்குகிறது. இத்திட்டத் தொகையை மத்திய மாநில அரசுகள் 50:50 விகிதத்தில் பகிர்ந்து கொள்கின்றன.

வேலைவாய்ப்பு உருவாக்கம் தொடர்பான குழுக்கள்

• மாண்டேக் சிங் அலுவாலியா குழு (Montek Singh Ahluwalia Committee): மத்திய திட்டக் குழு, மாண்டேக் சிங் அலுவாலியா தலைமையில், வேலை வாய்ப்பு மற்றும் வேலையின்மை நிலை குறித்து அறிய ஒரு குழுவை நியமித்தது. இக்குழு 2001-ம் ஆண்டில் அறிக்கை சமர்ப்பித்தது.
  • பரிந்துரைகள்: தனியார்த்துறை முதலீட்டின் மூலம் வேளாண்மையை ஊக்குவித்தல், உணவுத் தொழில்நுட்பத்தில் பெரிய நிறுவனங்களை அறிமுகப்படுத்துதல், போக்குவரத்து துறையின் செயல்திறனை அதிகரித்தல், தொழிலாளர் சட்டங்களை சீரமைத்தல்.
• எஸ்.பி. குப்தா சிறப்பு குழு (S.P. Gupta Special Group, 2001): 2001-ம் ஆண்டு மத்திய அரசால் நியமிக்கப்பட்டது. 10 மில்லியன் வேலை வாய்ப்புகளை உருவாக்கும் வழிமுறைகளை ஆராய்வதே இதன் நோக்கம்.

திறன் வளர்த்தல் (Skill Development)

மத்திய அரசின் பதினோராவது ஐந்தாண்டுத் திட்டத்தில் (11th Five-Year Plan) திறன் வளர்ச்சித் திட்டங்களுக்கு அதிக முக்கியத்துவம் அளிக்கப்பட்டது. இத்திட்டம் மூலம், 2022ம் ஆண்டுக்குள் திறன் பெற்ற மனிதவளத்தை உருவாக்குவது இலக்காக நிர்ணயிக்கப்பட்டது.