பாராளுமன்ற நடைமுறைகள் மற்றும் பெரும்பான்மை வகைகள்

சட்டமன்றம்

பாராளுமன்ற அமர்வுகள்: ஒத்திவைப்பு, ஒத்திவைப்பு, கலைப்பு போன்றவை

ஒத்திவைப்பு (Adjournment), அமர்வு முடித்துவைப்பு (Prorogation) மற்றும் கலைப்பு (Dissolution) என்ற சொற்களை செய்திகளில் அடிக்கடி பார்க்கிறோம். இந்த விதிமுறைகள் எவ்வாறு வேறுபடுகின்றன என்பதை இங்கு காண்போம்.

இந்திய நாடாளுமன்றத்தின் ஒரு அமர்வு (Session of Indian Parliament)

இந்திய நாடாளுமன்றத்தின் கூட்டத்தொடர் என்பது ஒரு சபையானது வணிகப் பரிவர்த்தனை செய்வதற்காக ஒவ்வொரு நாளும் தொடர்ந்து கூடும் காலப்பகுதியாகும். பொதுவாக ஒரு வருடத்தில் மூன்று அமர்வுகள் இருக்கும்:

1. பட்ஜெட் கூட்டத்தொடர் (Budget Session): பிப்ரவரி முதல் மே வரை.
2. மழைக்கால அமர்வு (Monsoon Session): ஜூலை முதல் செப்டம்பர் வரை.
3. குளிர்கால அமர்வு (Winter Session): நவம்பர் முதல் டிசம்பர் வரை.

ஒரு அமர்வில் பல கூட்டங்கள் உள்ளன. ஒவ்வொரு கூட்டத்திற்கும் இரண்டு அமர்வுகள் உள்ளன — காலை 11 மணி முதல் மதியம் 1 மணி வரை மற்றும் மதிய உணவிற்குப் பிறகு மதியம் 2 மணி முதல் மாலை 6 மணி வரை. ஒரு சபையின் முதல் அமர்வுக்கும் அதன் ஒத்திவைப்பு அல்லது கலைப்புக்கும் இடைப்பட்ட காலம் 'அமர்வு' எனப்படும். ஒரு சபையின் ஒத்திவைப்பு மற்றும் ஒரு புதிய அமர்வில் அதன் மறுசீரமைப்புக்கு இடைப்பட்ட காலம் 'இடைவெளி' (Recess) எனப்படும்.

அழைப்பாணை (Summoning)

அழைப்பாணை என்பது அனைத்து நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களையும் சந்திக்க அழைக்கும் செயலாகும். நாடாளுமன்றத்தின் ஒவ்வொரு அவையையும் அவ்வப்போது கூட்டுவது இந்திய ஜனாதிபதியின் கடமை. நாடாளுமன்றத்தின் இரண்டு அமர்வுகளுக்கு இடையே அதிகபட்ச இடைவெளி ஆறு மாதங்களுக்கு மேல் இருக்கக்கூடாது. வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், பாராளுமன்றம் வருடத்திற்கு இரண்டு முறையாவது கூட வேண்டும்.

ஒத்திவைப்பு (Adjournment)

ஒரு ஒத்திவைப்பு, ஒரு குறிப்பிட்ட நேரத்திற்கு ஒரு அமர்வில் வேலையை இடைநிறுத்துகிறது, இது மணிநேரம், நாட்கள் அல்லது வாரங்களாக இருக்கலாம். இந்த வழக்கில், மறுசீரமைப்பு நேரம் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. ஒரு ஒத்திவைப்பு ஒரு அமர்வை மட்டுமே முடிக்கிறது, அவையின் கூட்டத்தொடரை அல்ல. ஒத்திவைக்கும் அதிகாரம் சபையின் தலைமை அதிகாரியிடம் (Presiding Officer) உள்ளது.

ஒத்திவைப்பு சைன் டை (Adjournment Sine Die)

ஒத்திவைப்பு சைன் டை என்பது காலவரையின்றி நாடாளுமன்றக் கூட்டத்தை முடிப்பதாகும். வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், சபை மறுசீரமைப்புக்கு ஒரு நாள் பெயரிடாமல் ஒத்திவைக்கப்படும் போது, அது ஒத்திவைப்பு சைன் டை என்று அழைக்கப்படுகிறது. இந்த அதிகாரமும் சபையின் தலைமை அதிகாரியிடம் உள்ளது.

note

ஒரு சபையின் தலைமை அதிகாரி, அவை ஒத்திவைக்கப்பட்ட தேதி அல்லது நேரத்திற்கு முன் அல்லது சபை ஒத்திவைக்கப்பட்ட பிறகு எந்த நேரத்திலும் சபையின் கூட்டத்தை அழைக்கலாம்.

அமர்வு முடித்துவைப்பு (Prorogation)

ஒத்திவைப்பு என்பது அரசியலமைப்பின் 85(2)(a) பிரிவின் கீழ் ஜனாதிபதியால் செய்யப்படும் உத்தரவின் மூலம் சபையின் அமர்வை முடிப்பதாகும். இது சபையின் அமர்வு மற்றும் கூட்டத்தொடர் இரண்டையும் முடிக்கிறது. வழக்கமாக, அவைத் தலைமை அதிகாரியால் அவை காலவரையின்றி ஒத்திவைக்கப்பட்ட சில நாட்களுக்குள், அவையை ஒத்திவைப்பதற்கான அறிவிப்பை ஜனாதிபதி வெளியிடுவார். இருப்பினும், அவை அமர்வின் போது ஜனாதிபதியும் சபையை ஒத்திவைக்க முடியும்.

note

நிலுவையில் உள்ள அனைத்து அறிவிப்புகளும் (பில்களை அறிமுகப்படுத்துவதற்கானவை தவிர) ஒத்திவைக்கப்படுவதில் காலாவதியானது மற்றும் அடுத்த அமர்வுக்கு புதிய அறிவிப்புகள் வழங்கப்பட வேண்டும்.

கலைப்பு (Dissolution)

ஒரு கலைப்பு ஏற்கனவே உள்ள சபையின் வாழ்நாளையே முடிவுக்குக் கொண்டுவருகிறது, மேலும் பொதுத் தேர்தல்கள் நடத்தப்பட்ட பிறகு ஒரு புதிய சபை அமைக்கப்படுகிறது. ராஜ்யசபா நிரந்தர சபையாக இருப்பதால் கலைக்கப்படாது. மக்களவை மட்டுமே கலைக்கப்படும். மக்களவை கலைப்பு இரண்டு வழிகளில் நடைபெறலாம்:

1. தானியங்கி கலைப்பு (Automatic Dissolution): அதன் பதவிக்காலம் (ஐந்து ஆண்டுகள்) முடிவடைந்தவுடன்.
2. குடியரசுத் தலைவரின் உத்தரவு (President's Order): பதவிக் காலம் முடிவதற்கு முன்பே குடியரசுத் தலைவர் மக்களவையைக் கலைக்க முடியும். ஆளும் கட்சி நம்பிக்கை இழந்தால் அல்லது எந்தக் கட்சியும் ஆட்சி அமைக்க முடியாத பட்சத்தில் அவர் மக்களவையைக் கலைக்கலாம்.

note

லோக்சபா கலைக்கப்படும் போது, மசோதாக்கள், பிரேரணைகள், தீர்மானங்கள், நோட்டீஸ்கள், மனுக்கள் மற்றும் பலவற்றின் முன் நிலுவையில் உள்ள அனைத்து அலுவல்களும் அல்லது அதன் குழுக்களும் காலாவதியாகிவிடும்.

இந்திய நாடாளுமன்றத்தில் ஒரு மசோதா எப்போது காலாவதியாகிறது?

இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் 107 மற்றும் 108 ஆகிய பிரிவுகள் மசோதாக்கள் காலாவதியாகும் விதிகளைப் பற்றிக் கூறுகின்றன.

பில் காலாவதியாகும் சந்தர்ப்பங்கள்:

1. ஒரு மசோதா மக்களவையில் உருவானது, ஆனால் மக்களவையில் நிலுவையில் உள்ளது - காலாவதியாகிறது.
2. ஒரு மசோதா ராஜ்யசபாவால் உருவாக்கப்பட்டு மக்களவையில் நிலுவையில் உள்ளது - காலாவதியாகிறது.
3. ஒரு மசோதா மக்களவையால் உருவாக்கப்பட்டு ராஜ்யசபாவில் நிலுவையில் உள்ளது - காலாவதியாகிறது.
4. ஒரு மசோதா ராஜ்யசபாவில் உருவாகி, மக்களவையில் திருத்தங்களுடன் அந்த அவைக்குத் திரும்பியது மற்றும் மக்களவை கலைக்கப்பட்ட தேதியில் இன்னும் ராஜ்யசபாவில் நிலுவையில் உள்ளது - காலாவதியாகிறது.

பில் காலாவதியாகாத வழக்குகள்:

1. ராஜ்யசபாவில் நிலுவையில் உள்ள ஆனால் மக்களவையில் நிறைவேற்றப்படாத ஒரு மசோதா காலாவதியாகாது.
2. லோக்சபா கலைக்கப்படுவதற்கு முன் கூட்டுக் கூட்டத்தை நடத்துவது குறித்து ஜனாதிபதி அறிவித்திருந்தால், அது காலாவதியாகாது.
3. இரு அவைகளிலும் நிறைவேற்றப்பட்ட மசோதா, குடியரசுத் தலைவரின் ஒப்புதலுக்காக நிலுவையில் உள்ளது - காலாவதியாகாது.
4. இரு அவைகளாலும் நிறைவேற்றப்பட்ட மசோதா, மறுபரிசீலனை செய்வதற்காக ஜனாதிபதியால் திருப்பி அனுப்பப்பட்டது - காலாவதியாகாது.
5. அரசாங்க உத்தரவாதங்களுக்கான குழுவால் பரிசீலிக்கப்படும் சில நிலுவையில் உள்ள மசோதாக்கள் மற்றும் அனைத்து நிலுவையில் உள்ள உறுதிமொழிகளும் லோக்சபா கலைக்கப்பட்டாலும் காலாவதியாகாது.

மாநில சட்டப் பேரவையில் ஒரு மசோதா எப்போது காலாவதியாகும்?

சட்ட மேலவை (Legislative Council) நிரந்தர சபை என்பதால் கலைக்கப்படாது. சட்டமன்றம் (Legislative Assembly) மட்டுமே கலைக்கப்படும்.

பில் காலாவதியாகும் சந்தர்ப்பங்கள்:

1. சட்டசபையில் ஒரு மசோதா உருவாகி, சட்டசபையில் நிலுவையில் உள்ளது - தோல்வி (காலாவதியாகும்).
2. கவுன்சிலால் நிறைவேற்றப்பட்டு, சட்டசபையில் நிலுவையில் உள்ள ஒரு மசோதா - தோல்வி (காலாவதியாகும்).
3. சட்டசபையில் உருவாக்கப்பட்டு நிறைவேற்றப்பட்டு, கவுன்சிலில் நிலுவையில் உள்ள ஒரு மசோதா - தோல்வி (காலாவதியாகும்).

பில் காலாவதியாகாத வழக்குகள்:

1. சபையில் நிலுவையில் உள்ள ஆனால் சட்டசபையில் நிறைவேற்றப்படாத ஒரு மசோதா காலாவதியாகாது.
2. ஒன்று அல்லது இரு அவைகளாலும் நிறைவேற்றப்பட்ட ஒரு மசோதா, ஆனால் ஆளுநரின் ஒப்புதலுக்காக நிலுவையில் இருந்தால் காலாவதியாகாது.
3. ஒன்று அல்லது இரு அவைகளாலும் நிறைவேற்றப்பட்ட ஒரு மசோதா, குடியரசுத் தலைவரால் மறுபரிசீலனைக்காக திருப்பி அனுப்பப்பட்டாலும் காலாவதியாகாது.

---

இந்திய நாடாளுமன்றத்தில் பயன்படுத்தப்படும் பெரும்பான்மைகளின் வகைகள்

ஒரு தீர்மானம், பிரேரணை அல்லது மசோதாவை நிறைவேற்றுவதற்குத் தேவையான பெரும்பான்மையானது நோக்கத்தைப் பொறுத்து மாறுபடும். இந்திய அரசியலமைப்பில் பெரும்பான்மையினரின் வெளிப்படையான வகைப்பாடு இல்லை, ஆனால் நான்கு வகையான பெரும்பான்மைகளைப் பற்றி அறியலாம்.

அறுதிப் பெரும்பான்மை (Absolute Majority)

இது வீட்டின் மொத்த உறுப்பினர்களில் 50% க்கும் அதிகமான பெரும்பான்மையைக் குறிக்கிறது. எடுத்துக்காட்டாக, மக்களவையின் மொத்த உறுப்பினர் எண்ணிக்கை 545 ஆக இருப்பதால், மக்களவையில் அறுதிப் பெரும்பான்மை என்பது - 545 இன் 50% + 1, அதாவது 273.

• பயன்பாடு: நாடாளுமன்றத்தின் இயல்பான அலுவல்களில் இது பொதுவாகப் பயன்படுத்தப்படுவதில்லை. ஆனால், பொதுத் தேர்தலுக்குப் பிறகு மத்தியிலும் மாநிலங்களிலும் ஆட்சி அமைப்பதற்கு இது பயன்படுகிறது.

பயனுள்ள பெரும்பான்மை (Effective Majority)

இது வீட்டின் அப்போதைய உறுப்பினர்களின் (Effective Strength) 50% க்கும் அதிகமான பெரும்பான்மையைக் குறிக்கிறது. அதாவது மொத்த பலத்தில் இருந்து காலியாக உள்ள இடங்களைக் கழித்த பிறகு உள்ள எண்ணிக்கையில் பெரும்பான்மை. இந்திய அரசியலமைப்பு "அனைத்து உறுப்பினர்களையும்" (all the then members) குறிப்பிடும் போது, அது பயனுள்ள பெரும்பான்மையைக் குறிக்கிறது.

• எடுத்துக்காட்டு: ராஜ்யசபாவில், மொத்த உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை 245 இல், 45 காலியிடங்கள் இருந்தால், வீட்டின் பலம் 200 ஆகும். பயனுள்ள பெரும்பான்மை 200 இன் 50% + 1, அதாவது 101.
• பயன்படுத்தப்படும் சந்தர்ப்பங்கள்:
  1. ராஜ்யசபாவில் துணைத் தலைவரை நீக்குதல் (பிரிவு 67(பி)).
  2. மக்களவை மற்றும் மாநில சட்டப் பேரவையின் சபாநாயகர் மற்றும் துணை சபாநாயகர் பதவி நீக்கம்.

எளிய பெரும்பான்மை (Simple Majority)

இது சபையில் கலந்துகொண்டு வாக்களிக்கும் உறுப்பினர்களில் 50% க்கும் அதிகமான பெரும்பான்மையைக் குறிக்கிறது. இது செயல்பாட்டுப் பெரும்பான்மை (Functional Majority) என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இதுவே நாடாளுமன்றத்தில் அடிக்கடி பயன்படுத்தப்படும் பெரும்பான்மை வடிவமாகும்.

• எடுத்துக்காட்டு: மக்களவையில் ஒரு நாளில், மொத்த பலமான 545 பேரில், 45 பேர் வரவில்லை மற்றும் 100 பேர் வாக்களிக்கவில்லை. எனவே 400 உறுப்பினர்கள் மட்டுமே கலந்து கொண்டு வாக்களித்தனர். எளிய பெரும்பான்மை 400 இன் 50% + 1, அதாவது 201.
• பயன்படுத்தப்படும் சந்தர்ப்பங்கள்:
  1. சாதாரண/பணம்/நிதி மசோதாக்களை நிறைவேற்ற.
  2. நம்பிக்கையில்லா தீர்மானம், ஒத்திவைப்பு தீர்மானம், நம்பிக்கை பிரேரணை போன்றவற்றை நிறைவேற்ற.
  3. நிதி அவசரநிலை மற்றும் மாநில அவசரநிலையை (ஜனாதிபதி ஆட்சி) பிரகடனப்படுத்த.
  4. மக்களவை மற்றும் மாநில சட்டமன்றங்களின் சபாநாயகர்/துணை சபாநாயகர் தேர்தல்.

சிறப்புப் பெரும்பான்மை (Special Majority)

முழுமையான, பயனுள்ள அல்லது எளிய பெரும்பான்மையைத் தவிர மற்ற அனைத்து வகையான பெரும்பான்மைகளும் சிறப்புப் பெரும்பான்மை என அழைக்கப்படுகின்றன. இதில் 4 முக்கிய வகைகள் உள்ளன.

வகை 1: பிரிவு 249 இன் படி சிறப்புப் பெரும்பான்மை

• விதி: சபையில் கலந்துகொண்டு வாக்களிப்பவர்களில் 2/3 பங்கு உறுப்பினர்கள் பெரும்பான்மை.
• பயன்பாடு: மாநிலப் பட்டியலில் உள்ள ஒரு பொருளின் மீது சட்டம் இயற்ற பாராளுமன்றத்திற்கு அதிகாரம் அளிக்கும் ராஜ்யசபா தீர்மானத்தை நிறைவேற்ற இது தேவைப்படுகிறது.

வகை 2: பிரிவு 368 இன் படி சிறப்புப் பெரும்பான்மை

• விதி: சபையின் மொத்த உறுப்பினர்களில் 50% க்கும் அதிகமானோர் மற்றும் சபையில் கலந்துகொண்டு வாக்களிப்பவர்களில் 2/3 பங்கு உறுப்பினர்கள் பெரும்பான்மை.
• பயன்படுத்தப்படும் வழக்குகள்:
  1. கூட்டாட்சி முறையை பாதிக்காத அரசியலமைப்பு திருத்த மசோதாவை நிறைவேற்ற.
  2. உச்ச நீதிமன்றம்/உயர் நீதிமன்ற நீதிபதிகளை நீக்க.
  3. தலைமைத் தேர்தல் ஆணையர் (CEC)/ இந்தியத் தலைமைக் கணக்குத் தணிக்கையாளர் (CAG) ஆகியோரை நீக்க.
  4. தேசிய அவசரநிலையை அங்கீகரிக்க.
  5. சட்ட மேலவையை உருவாக்க/அழிக்க மாநில சட்டமன்றத்தின் தீர்மானம் (பிரிவு 169).

வகை 3: பிரிவு 368 + மாநில அங்கீகாரத்தின்படி சிறப்புப் பெரும்பான்மை

• விதி: பிரிவு 368 இன் படி சிறப்புப் பெரும்பான்மை மற்றும் 50% க்கும் அதிகமான மாநில சட்டமன்றங்களில் எளிய பெரும்பான்மையுடன் ஒப்புதல்.
• பயன்பாடு: ஒரு அரசியலமைப்பு திருத்த மசோதா கூட்டாட்சி கட்டமைப்பை மாற்ற முயற்சிக்கும் போது (எ.கா: நீதிபதிகள் நியமனம், GST) இது தேவைப்படுகிறது.

வகை 4: பிரிவு 61 இன் படி சிறப்புப் பெரும்பான்மை

• விதி: சபையின் மொத்த பலத்தில் 2/3 பங்கு உறுப்பினர்களின் பெரும்பான்மை.
• பயன்பாடு: இந்திய ஜனாதிபதியின் பதவி நீக்கத்திற்காக (Impeachment) பயன்படுத்தப்படுகிறது.