மாநில சட்டமன்றம் (State Legislature)
மாநில சட்டமன்றத்தின் அமைப்பு, அதிகாரங்கள் மற்றும் செயல்பாடுகளை வரையறுக்கும் முக்கிய அரசியலமைப்பு விதிகளை இந்தப் பகுதி விவரிக்கிறது.
மாநில சட்டமன்றம் - பொதுவான விதிகள் (பிரிவு 168-177) (State Legislature - General Provisions (Articles 168-177))
பிரிவு 168: மாநிலங்களில் சட்டமன்றங்களின் அரசியலமைப்பு (Article 168: Constitution of Legislatures in States)
- ஒவ்வொரு மாநிலத்திற்கும் ஆளுநரைக் கொண்ட ஒரு சட்டமன்றம் இருக்க வேண்டும், மற்றும்- (அ) ஆந்திரப் பிரதேசம், தெலுங்கானா, உத்திரப் பிரதேசம், பீகார், மகாராஷ்டிரா, கர்நாடகா ஆகிய மாநிலங்களில், இரண்டு அவைகள் (சட்ட மேலவை மற்றும் சட்டப் பேரவை) இருக்க வேண்டும். (b) மற்ற மாநிலங்களில், ஒரு அவை (சட்டப் பேரவை) மட்டும் இருக்க வேண்டும்.
- ஒரு மாநிலத்தின் சட்டமன்றத்தின் இரண்டு அவைகள் இருக்கும் இடத்தில், ஒன்று சட்டமன்றக் கவுன்சில் (Legislative Council) என்றும் மற்றொன்று சட்டமன்றம் (Legislative Assembly) என்றும் அறியப்படும், மேலும் ஒரே ஒரு அவை இருந்தால், அது சட்டமன்றம் என்று அறியப்படும்.
பிரிவு 169: மாநிலங்களில் சட்டமன்ற கவுன்சில்களை ஒழித்தல் அல்லது உருவாக்குதல் (Article 169: Abolition or creation of Legislative Councils in States)
- ஒரு மாநிலத்தில் சட்ட மேலவையை ஒழிக்கவோ அல்லது உருவாக்கவோ பாராளுமன்றம் சட்டத்தின் மூலம் வழிவகை செய்யலாம். இதற்கு, அந்த மாநிலத்தின் சட்டமன்றம், மொத்த உறுப்பினர்களின் பெரும்பான்மை மற்றும் அவையில் উপস্থিত இருந்து வாக்களிப்போரில் மூன்றில் இரண்டு பங்கு பெரும்பான்மையுடன் ஒரு தீர்மானத்தை நிறைவேற்ற வேண்டும்.
- மேற்கண்டவாறு இயற்றப்படும் சட்டத்தில், அரசியலமைப்பில் தேவையான திருத்தங்கள், துணை விதிகள் மற்றும் பின்விளைவு விதிகள் இருக்கலாம்.
- இத்தகைய சட்டம், பிரிவு 368-இன் கீழ் ஒரு அரசியலமைப்புத் திருத்தமாகக் கருதப்படாது.
உறுப்புரை 170: சட்டப் பேரவைகளின் அமைப்பு (Article 170: Composition of the Legislative Assemblies)
- பிரிவு 333-இன் விதிகளுக்கு உட்பட்டு, ஒவ்வொரு மாநிலத்தின் சட்டமன்றமும் ஐந்நூறுக்கு மிகாமலும், அறுபதுக்குக் குறையாமலும், மாநிலத்தின் பிராந்தியத் தொகுதிகளிலிருந்து நேரடித் தேர்தல் மூலம் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட உறுப்பினர்களைக் கொண்டிருக்கும்.
- ஒவ்வொரு தொகுதியின் மக்கள்தொகைக்கும் அதற்குக் ஒதுக்கப்பட்ட இடங்களின் எண்ணிக்கைக்கும் இடையிலான விகிதம் மாநிலம் முழுவதும் ஒரே மாதிரியாக இருக்க வேண்டும்.
- விளக்கம்: "மக்கள்தொகை" என்பது கடைசியாக வெளியிடப்பட்ட மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின்படி உள்ள மக்கள்தொகையைக் குறிக்கும். (தற்போது, இது 2001 ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்பைக் குறிப்பதாகக் கருதப்படுகிறது, 2026-க்குப் பிறகான முதல் கணக்கெடுப்பு புள்ளிவிவரங்கள் வெளியிடப்படும் வரை).
- ஒவ்வொரு மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்பு முடிந்ததும், சட்டமன்றத்தில் உள்ள மொத்த இடங்களின் எண்ணிக்கையும், தொகுதிகளின் பிரிவினையும் பாராளுமன்றம் சட்டப்படி தீர்மானிக்கும் அதிகாரத்தால் மறுசீரமைக்கப்படும்.
- அத்தகைய மறுசீரமைப்பு, அப்போதைய சட்டமன்றம் கலைக்கப்படும் வரை சட்டமன்றத்தில் பிரதிநிதித்துவத்தை பாதிக்காது.
- 2026 ஆம் ஆண்டிற்குப் பிறகு எடுக்கப்பட்ட முதல் மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்புக்கான புள்ளிவிவரங்கள் வெளியிடப்படும் வரை:
- (i) 1971 மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பின் அடிப்படையில் ஒவ்வொரு மாநிலத்தின் சட்டமன்றத்திலும் உள்ள மொத்த இடங்களின் எண்ணிக்கை தொடரும்.
- (ii) 2001 மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பின் அடிப்படையில் பிராந்தியத் தொகுதிகள் மறுசீரமைக்கப்படலாம்.
பிரிவு 171: சட்ட மேலவைகளின் அமைப்பு (Article 171: Composition of the Legislative Councils)
- ஒரு மாநிலத்தின் சட்ட மேலவையில் உள்ள மொத்த உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை, அந்த மாநிலத்தின் சட்டமன்றத்தில் உள்ள மொத்த உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கையில் மூன்றில் ஒரு பங்கிற்கு மிகாமல் இருக்க வேண்டும். மேலும், உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை நாற்பதுக்குக் குறைவாக இருக்கக்கூடாது.
- பாராளுமன்றம் சட்டப்படி வேறுவிதமாக வழங்கும் வரை, சட்ட மேலவையின் அமைப்பு கீழ்க்கண்டவாறு இருக்கும்:
- சட்ட மேலவை உறுப்பினர்களின் மொத்த எண்ணிக்கையில்:
- (அ) ஏறக்குறைய, மூன்றில் ஒரு பகுதியினர் (1/3), நகராட்சிகள், மாவட்ட வாரியங்கள் மற்றும் பிற உள்ளாட்சி அமைப்புகளின் உறுப்பினர்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்படுவார்கள்.
- (ஆ) ஏறக்குறைய, பன்னிரண்டில் ஒரு பகுதியினர் (1/12), மாநிலத்தில் வசிக்கும் பட்டதாரிகளால் (குறைந்தது மூன்று ஆண்டுகள்) தேர்ந்தெடுக்கப்படுவார்கள்.
- (இ) ஏறக்குறைய, பன்னிரண்டில் ஒரு பகுதியினர் (1/12), மேல்நிலைப் பள்ளிக்குக் குறையாத கல்வி நிறுவனங்களில் குறைந்தது மூன்று ஆண்டுகள் கற்பிக்கும் ஆசிரியர்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்படுவார்கள்.
- (ஈ) ஏறக்குறைய, மூன்றில் ஒரு பகுதியினர் (1/3), அந்த மாநிலத்தின் சட்டமன்ற உறுப்பினர்களால் (சட்டமன்ற உறுப்பினர் அல்லாத நபர்களிலிருந்து) தேர்ந்தெடுக்கப்படுவார்கள்.
- (இ) எஞ்சியவர்கள் (சுமார் ஆறில் ஒரு பகுதியினர் - 1/6), இலக்கியம், அறிவியல், கலை, கூட்டுறவு இயக்கம் மற்றும் சமூக சேவை போன்றவற்றில் சிறப்பு அறிவு அல்லது அனுபவம் உள்ள நபர்களிலிருந்து ஆளுநரால் பரிந்துரைக்கப்படுவார்கள்.
- இந்தத் தேர்தல்கள் விகிதாசார பிரதிநிதித்துவ முறையின்படி ஒற்றை மாற்றத்தக்க வாக்கு மூலம் நடத்தப்படும்.
பிரிவு 172: மாநில சட்டமன்றங்களின் காலம் (Article 172: Duration of State Legislatures)
- சட்டப் பேரவை (Legislative Assembly): அதன் முதல் கூட்டத்திலிருந்து ஐந்தாண்டுகளுக்குத் தொடரும். ஐந்தாண்டு காலம் முடிந்ததும் தானாகவே கலைந்துவிடும்.
- அவசரநிலைப் பிரகடனம் நடைமுறையில் இருக்கும்போது, அதன் பதவிக்காலத்தை பாராளுமன்றம் சட்டத்தின் மூலம் ஒரு நேரத்தில் ஒரு வருடத்திற்கு மிகாமல் நீட்டிக்கலாம். அவசரநிலை நீக்கப்பட்ட பிறகு, ஆறு மாதங்களுக்கு மேல் நீட்டிப்பு செல்லாது.
- சட்ட மேலவை (Legislative Council): இது ஒரு நிரந்தர அவை மற்றும் கலைக்கப்படுவதற்கு உட்பட்டது அல்ல. அதன் உறுப்பினர்களில் மூன்றில் ஒரு பகுதியினர் ஒவ்வொரு இரண்டாவது ஆண்டும் ஓய்வு பெறுவார்கள்.
பிரிவு 173: மாநில சட்டமன்ற உறுப்பினர் தகுதி (Article 173: Qualification for membership of the State Legislature)
ஒருவர் சட்டமன்ற உறுப்பினர் ஆவதற்கு கீழ்க்கண்ட தகுதிகளைப் பெற்றிருக்க வேண்டும்:
- (அ) அவர் இந்தியக் குடிமகனாக இருக்க வேண்டும்.
- (ஆ) சட்டப் பேரவைக்கு (Assembly) 25 வயதுக்குக் குறையாமலும், சட்ட மேலவைக்கு (Council) 30 வயதுக்குக் குறையாமலும் இருக்க வேண்டும்.
- (இ) பாராளுமன்றத்தால் சட்டத்தின் மூலம் பரிந்துரைக்கப்படும் பிற தகுதிகளைக் கொண்டிருக்க வேண்டும்.
பிரிவு 174: மாநில சட்டமன்றத்தின் அமர்வுகள், ஒத்திவைப்பு மற்றும் கலைப்பு (Article 174: Sessions of the State Legislature, prorogation and dissolution)
- ஆளுநர் சட்டமன்றத்தின் அவைகளை அவர் பொருத்தமாக நினைக்கும் நேரத்தில் மற்றும் இடத்தில் கூட்டுவார். ஆனால் ஒரு அமர்வின் கடைசி அமர்வுக்கும் அடுத்த அமர்வின் முதல் அமர்வுக்கும் இடையில் ஆறு மாதங்களுக்கு மேல் இடைவெளி இருக்கக்கூடாது.
- ஆளுநர் அவ்வப்போது:
- (அ) அவையை அல்லது அவைகளை ஒத்திவைக்கலாம் (Prorogue).
- (ஆ) சட்டப் பேரவையைக் கலைக்கலாம் (Dissolve).
பிரிவு 175: ஆளுநருக்கு உரையாற்றுவதற்கும், அவைகளுக்கு செய்திகளை அனுப்புவதற்கும் உள்ள உரிமை (Article 175: Right of Governor to address and send messages to the House or Houses)
- ஆளுநர் சட்டப் பேரவையில் அல்லது இரு அவைகளும் கூடியிருக்கும்போது உரையாற்றலாம்.
- நிலுவையில் உள்ள மசோதா அல்லது வேறு ஏதேனும் ஒரு பொருள் குறித்து ஆளுநர் அவைகளுக்கு செய்திகளை அனுப்பலாம், மேலும் அந்த செய்திக்கு அவை உரிய முக்கியத்துவம் கொடுத்து பரிசீலிக்க வேண்டும்.
பிரிவு 176: ஆளுநரின் சிறப்பு உரை (Article 176: Special address by the Governor)
- ஒவ்வொரு பொதுத் தேர்தலுக்குப் பிறகும் முதல் அமர்வின் தொடக்கத்திலும், ஒவ்வொரு ஆண்டின் முதல் கூட்டத் தொடரின் தொடக்கத்திலும், ஆளுநர் சட்டமன்றத்தில் உரையாற்றி, அவை கூடியதற்கான காரணங்களைத் தெரிவிப்பார்.
- இந்த உரை மீதான விவாதத்திற்கு நேரம் ஒதுக்க அவை அதன் நடைமுறை விதிகளில் ஏற்பாடு செய்ய வேண்டும்.
உறுப்புரை 177: அமைச்சர்கள் மற்றும் அட்வகேட் ஜெனரலின் உரிமைகள் (Article 177: Rights of Ministers and Advocate-General as respects the Houses)
ஒவ்வொரு அமைச்சருக்கும், மாநிலத்தின் அட்வகேட்-ஜெனரலுக்கும், சட்டமன்றத்தின் இரு அவைகளிலும் அல்லது எந்தவொரு குழுவிலும் பேசவும், விவாதங்களில் பங்கேற்கவும் உரிமை உண்டு. ஆனால் இந்த அடிப்படையில் அவர்கள் வாக்களிக்க உரிமை இல்லை (அவர்கள் உறுப்பினராக உள்ள அவையைத் தவிர).
- இருசபை சட்டமன்றங்கள்: தற்போது ஆந்திரப் பிரதேசம், தெலுங்கானா, உத்திரப் பிரதேசம், பீகார், மகாராஷ்டிரா, மற்றும் கர்நாடகா ஆகிய ஆறு மாநிலங்களில் இருசபை சட்டமன்றங்கள் உள்ளன. (ஜம்மு-காஷ்மீர் தற்போது யூனியன் பிரதேசம்).
- சட்டப் பேரவை (LA) பலம்: குறைந்தபட்சம் 60 உறுப்பினர்கள், அதிகபட்சம் 500 உறுப்பினர்கள்.
- சட்ட மேலவை (LC) பலம்: மாநில சட்டப் பேரவையின் மொத்த உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கையில் மூன்றில் ஒரு பங்கிற்கு மிகாமல் இருக்க வேண்டும். குறைந்தபட்ச பலம் 40.
- சட்ட மேலவை தேர்தல் முறை:
- 1/3 உறுப்பினர்கள் - உள்ளாட்சி அமைப்புகள்
- 1/12 உறுப்பினர்கள் - பட்டதாரிகள்
- 1/12 உறுப்பினர்கள் - ஆசிரியர்கள்
- 1/3 உறுப்பினர்கள் - சட்டப் பேரவை உறுப்பினர்கள் (MLAs)
- 1/6 உறுப்பினர்கள் - ஆளுநரால் நியமனம்
சட்டமன்ற அமர்வுகள்: முக்கிய சொற்கள் (Legislative Sessions: Key Terms)
அழைப்பாணை (Summoning)
அழைப்பாணை என்பது அனைத்து சட்டமன்ற உறுப்பினர்களையும் கூட்டத்திற்கு அழைக்கும் செயல் ஆகும். சட்டமன்றத்தின் ஒவ்வொரு அவையையும் அவ்வப்போது கூட்டுவது ஆளுநரின் கடமையாகும். இரு அமர்வுகளுக்கு இடையே அதிகபட்ச இடைவெளி ஆறு மாதங்களுக்கு மேல் இருக்கக்கூடாது.
ஒத்திவைப்பு (Adjournment)
ஒரு சட்டமன்ற அமர்வின் கூட்டத்தை ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்கு தற்காலிகமாக நிறுத்தி வைப்பதாகும். இது சில மணிநேரங்கள், நாட்கள் அல்லது வாரங்கள் இருக்கலாம். இதை அவையின் தலைமை அதிகாரி (சபாநாயகர்) செய்வார்.
காலவரையற்ற ஒத்திவைப்பு (Adjournment sine die)
அமர்வை மீண்டும் கூட்டுவதற்கான தேதியைக் குறிப்பிடாமல், கூட்டத்தை காலவரையின்றி ஒத்திவைப்பதாகும்.
கூட்டத்தொடர் முடிவுக்கு வருதல் (Prorogation)
ஒரு சட்டமன்றக் கூட்டத்தொடரை முடிவுக்குக் கொண்டுவரும் செயல் இது. இதை ஆளுநர் செய்வார். இது ஒரு அமர்வை முடிவுக்குக் கொண்டுவருகிறது, அவையை அல்ல.
கலைப்பு (Dissolution)
கலைப்பு என்பது ஒரு அவையின் ஆயுட்காலத்தை முடிவுக்குக் கொண்டுவருவதாகும். இது சட்டப் பேரவைக்கு (கீழவை) மட்டுமே பொருந்தும். கலைக்கப்பட்ட பிறகு, புதிய அவைக்காக பொதுத் தேர்தல் நடத்தப்பட வேண்டும். சட்ட மேலவை (மேலவை) ஒரு நிரந்தர அவை என்பதால் அதைக் கலைக்க முடியாது.